Ilekroć pogubisz się w myślach - wróć łagodnie do oddechu. Jest on cudownym wehikułem, który na powrót przenosi nas do Tu i Teraz - jedynej destynacji, w której możemy być w pełni obecni.
Oddech jest drogą do jedności: umysł łączy się z ciałem, myśli scalają na powrót z umysłem, a Ty doświadczasz pełni bycia.
Kiedy poczujesz złość, gdy jesteś w stanie niepokoju, kiedy Twój umysł jest rozproszony, ilekroć pragniesz ukojenia, gdy chcesz skontaktować się ze swoim ciałem i ze swoim Teraz - ODDYCHAJ.
Z czułą uwagą obserwuj wdech i wydech. "Robię wdech" "A teraz robię wydech" - zauważaj w myślach. Bądź życzliwym obserwatorem, który swoją świadomością obejmuje to niezwykłe zjawisko, będące źródłem życia.
To nic, że myśli będą czasem zakłócać Twoje skupienie, to nic, że niektóre emocje, będą chciały Cię porwać niczym wzburzone fale - ilekroć to sobie uświadomisz, po prostu wróć do oddechu.
Wyobraź sobie jezioro. Być może jest dziś ono gładką, niezmąconą taflą wody, a może wręcz przeciwnie - rozszalała się burza, gwałtowny wiatr podburza fale. Cokolwiek by się nie działo, uświadom sobie, że pod powierzchnią wody, w głębi jeziora, panuje całkowity bezruch. Nie dzieje się nic, jest cicho i spokojnie. Wyobraź sobie, że to Ty jesteś jeziorem. Twój oddech jest jak kotwica. Kotwica, która opada na dno i łączy Cię z tym cichym miejscem łagodnego bezruchu.
